Gün geçtikçe Sevgi Peygamberi'ne olan ilgi, alaka, ihtiyaç günden güne büyümektedir. O model insan, bir çýkýþ kapýsý olmaktadýr. Önemli olan, O'nu doðru anlamak, doðru okumak, deðerlendirmek deðil midir? Yüce Allah kendisini sevmemizi, Peygamberimize baðlýlýkla deðerlendirmektedir. Çünkü þöyle buyuruyor: "De ki Ey Muhammed, siz Allah'ý seviyorsanýz, bana (Peygamber'e) uyunuz. O zaman Allah da sizi sever ve günahlarýnýzý baðýþlar."
Biz de bu vesileyle Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'e (SAV) ait bazý pratik deðerleri çýkardýk; faydalý oluruz temennisiyle...
DIÞ GÖRÜNÜÞÜ
1- O, dedesi Hz. Ýbrahim'in duasý, Hz. Ýsa'nýn müjdesiydi.
2- O, kendisinden bahsederken "Ben Muhammedim" buyurdu.
3- Diðer bir ismi Mahi'dir. Zira Allah onunla batýlý ve küfrün karanlýðýný gidermiþtir. Mahi; kötülüðü yok eden, gideren demektir.
4- O, cahiliye dönemin de bile -Peygamber olmadan önce de- hiçbir puta tapmadý.
5- Hayatýnda -Peygamberlikten önce de- hiç içki içmedi.
6- Vahiy almadan önce, apaydýnlýk rüyalar görürdü. Gördüðü rüyalar sonra çýkardý.
7- Ýlk zamanlarda -Peygamberlikten önce- yalnýzlýðý severdi. Hira'ya çekilir, orada kendince ibadet ederdi. Ýlk vahyini (Alak'ý) orada aldý.
8- Görenleri etkileyen bir görüntüsü vardý. O'nu gören kendine çekidüzen verme ihtiyacý duyardý.
9- Üzerinde daima parlak bir ýþýk yüzünü aydýnlatýrdý.
10- Ne garipsenecek kadar uzun, ne de kýsaydý. Orta boyluydu.
11- Baþý büyükçeydi.
12- Yüzü parlak beyazdý.
13- Sakalý geniþçeydi.
14- Aðzý dengeli geniþlikteydi. Hitabet gücü çok fazlaydý.
15- Yanaklarý yüzüne uygun yapýdaydý.
16- Göðsü ve karný ayný seviyedeydi. Göbeði yoktu.
17- Boynu uzun ve güzeldi.
18- Sakal ve býyýktaki beyaz tüylerin çekilip alýnmasýný hoþ karþýlamazdý.
19- Saç ve sakalýndaki beyaz tüyün sayýsý 20 civarýndaydý.
20- Tatlý ve güzel bir yüzü vardý.
21- Yüzü dikdörtgen deðil, yuvarlak -dairemsi- bir yapýya daha yakýndý.
22- Göz uçlarý uzundu.
23- Avuç içi uzundu. Bu özelliði cömertliðine iþaret sayýlmýþtýr.
24- Yürürken sakin, vakur yürürdü. Dönerken bütün vücuduyla dönerdi.
25- Daima bir murakabe -düþünce- halindeydi. Gökten çok, yere bakardý.
AHLAKINA AÝT ÖZELLÝKLERÝ
26- Her karþýlaþtýðýyla selamlaþýrdý.
27- Az ve öz konuþurdu. Gerekmedikçe konuþmazdý.
28-
Boþ vakit geçirmezdi. Mutlaka bir þeyle meþgul olur, daha çok ibadet ederdi.
29- Çok sabýrlýydý. Son derece yumuþak karakterliydi.
30- Her türlü nimeti önemserdi.
31- Hak uðruna gazaplanýrdý. Kendi þahsý için hiç hesap sormamýþtýr.
32- Yüzü güleçti. Daimi olarak tebessüm ederdi.
33-
Geceyi üçe bölerdi. Birisini Rabbine ibadet için ayýrýrdý. Diðer bölümünü ailesine ayýrýrdý. Son bölümünü ise dinlenmekle geçirirdi.
34- Evinden çýktýðýnda, dönünceye kadar kendisini (dini hususlarý) ilgilendirmeyen sözlerden uzak kalýrdý.
35- Birleþtirir, insanlarý kaynaþtýrýrdý.
Ayrýlýktan, ayýrmaktan uzak dururdu.
36- Bir kavmin ileri gelenine ikramda bulunurdu.
37-
Arkadaþlarýnýn durumunu sýkça sorardý.
38- Her probleme karþý hazýrlýklýydý. Mutlaka çözüm üretirdi.
39- En deðer verdiði insan, baþkalarýnýn yükünü hafifleten ve sürekli hayra vesile olan kiþilerdi.
40- Oturuþ ve kalkýþýnda sürekli Allah'ý anardý. Hatýrlatýrdý.
41- Bir meclise girdiðinde en uygun olan boþluða otururdu. Ashabýna da böyle hareket etmelerini emrederdi.
42- Cemaatindeki herkesin yararlanacaðý þeyler konuþur, her bir insanla özel ilgilenirdi. Kimseyi diðerlerinden ayýrmazdý.
43- Biri kendisine soru sorduðunda mutlaka -yürüyor olsa bile- duraksar ve cevabýný gülümseyerek verirdi. Sözlerin en yumuþaðýyla hareket ederdi.
44- O'nun oturduðu meclise, yumuþaklýk, hayâ, sabýr ve ölçü hâkimdi.
45- Sokakta, mecliste veya çarþýda sesini yükselttiði görülmemiþtir.
46- Ýnsanlarýn mahremini ve özel hayatýný hiç sorgulamazdý. Merak etmezdi.
47- Konuþtuðunda insanlar baþlarýna konmuþ olan bir kuþu ürkütmek istemezcesine sessizce dinlerlerdi. O susunca insanlar konuþurlardý.
48- Arkadaþlarýnýn gülüþtükleri þeylere O da gülerdi. Arkadaþlarýnýn hayret ettiði þeylere O da hayret ederdi. (Kendini onlardan farklý bir konuma sokmazdý.)
49- Uzaktan gelmiþ ve kitle içinde nasýl konuþacaðýný veya Peygamber'e nasýl muamele edeceðini bilmeyen kiþiye anlayacaðý dille konuþur ve onu rahatlatýrdý.
50- Konuþanýn sözünü asla kesmezdi.
51- Her kelimesini üç defa tekrar ederdi. Ýnsanlar söylediði sözü bir daha asla unutmazlardý.
52- Konuþtuðunda O'nu dinleyen herkes ne demek istediðini anlardý. Halkýn diliyle konuþurdu. Aðýr, aðdalý, þaþaalý, süslü, yaldýzlý konuþmalardan hoþlanmazdý.
53- Argo olan, sokak dili olan gayriciddi hiçbir kelime konuþmazdý. Her sözü ciddiydi. Ýnsanlar O'nun hafif sayýlacak hiçbir sözünü duymamýþlardý.
54- Düþünerek, aðýr aðýr ve tartarak konuþurdu. Kelime ve cümleleri birbiri ardýnca yuvarlamazdý.
55- Sesi güzeldi.
56- Gömlek giymeyi severdi. Beyaz rengi daha çok tercih ederdi. Ancak kýrmýzý, yeþil gibi renkleri de seçerdi.
57- Yeni bir elbise aldýðýnda cuma günü giyinmeyi isterdi.
58- Týrnaklarýný kýsa tutardý.
Býyýklarýný dudaklarýnýn üzerine kadar uzatmazdý.
59- Hiçbir konuda aþýrýlýðý kabul etmezdi.
DUA VE ÝÞLERÝYLE ÝLGÝLÝ HASSASÝYETLERÝ
60- Meyve yemeyi severdi. Meyve yerken þöyle dua ederdi: "Allah'ým! bu meyvemizi bereketli kýl".
61- Medine þehrini severdi. Þöyle derdi Medine için: "Allah'ým! bu þehri bize bereketli kýl".
62- Tuvalet ihtiyacý için girdiðinde þöyle dua ederdi giriþ kapýsýnda: "Allah'ým! Her türlü þeytanýn þerrinden ve kötülüðünden Sana sýðýnýrým".
63- Tuvalet ihtiyacýndan sonra çýktýðýnda þöyle dua ederdi: "Allah'ým! Bizleri her türlü günah ve hatadan dolayý baðýþla".
64- Oturup küçük abdest gidermeye dikkat ederdi. Ama zaman zaman -yer müsait olmadýðýndaayakta küçük su ihtiyacýný giderdiði olmuþtur.
65- Diþini temizlemek için sýk sýk misvak kullanýrdý.
66- Abdestte yýkadýðý organlarýný üçer kez yýkamayý alýþkanlýk haline getirmiþti.
67- Abdestten sonra bir havlu -mendil- ile kurulanýrdý.
68- Abdest aldýktan sonra þöyle dua ederdi: "Allah'ým! Günahýmý baðýþla. Evimdeki geçimim ve esenliðimi geniþlet".
69- Bazen 5 vakit namazý tek bir abdestle kýlardý.
70-
Yýkanmasý gerekirken -cünüplükten sonra- yýkanmadan uyumak isterse namaz abdesti gibi abdest alýr ve uyurdu. Uyanýnca yýkanýrdý.
71- Cuma günü boy abdesti alýrdý.
GÜNLÜK ÝBADETLERÝ
72- Öðle namazýný sýcaklýðýn hafiflediði saate býrakýrdý.
73- Ýkindi namazýný güneþ sararmaya baþlamadan kýlardý. (Yani öðleyi biraz geciktirir, ikindiyi ise geciktirmezdi.)
74- Akþam namazýný güneþ batý ufkunda tamamen kaybolduktan sonra kýlardý.
75- Bazen yatsý namazýný geciktirirdi.
76- Sahabesine ezaný öðrenmelerini söylerdi.
77- Bazen namaz için ezaný kendisi okurdu.
78-
Sabah namazýnda "Kaf" suresi gibi sureleri okurdu.
79-
Akþam namazýnda "Mürselat" suresini okudu.
80- Yatsý namazýnda "Tin" suresini okurdu.
81- Rukudan kalktýðýnda tam doðrulurdu.
82- Rukuda baþ ile belini ayný hizada tutar ve ellerini dizlerinin üzerine koyardý.
83- Secdede iken kollarýný -pazularýný- böðründen uzak tutardý.
84- Bazen namazda aðlardý.
85- Namaz için tekbir alacaðýnda þöyle derdi: "Allah'ým! Beyaz elbiseyi kirlerden arýndýrdýðýmýz gibi, Sen de beni hatalarýmdan arýndýr. Allah'ým! Beni hatalarýmdan kar, dolu ve temiz suyla yýkayarak arýndýr."
86- Rukuda þöyle derdi: "Subbuhun (Yani; Allah'ý her türlü eksiklikten uzak tutarým.) Kuddusun (Allah bütün ayýplardan arýnmýþtýr.) Ey meleklerin ve ruhun Rabbi."
87- Secdede þöyle dua ederdi: "Allah'ým Sana secde ettim. Sana iman ettim. Sana teslim oldum. Sen benim Rabbimsin. Þüphesiz benim yüzüm ancak kendisini yaratýp güzelleþtiren, O'na duyma ve görme özelliklerini veren tek Allah'a secde eder. Allah ne kadar yücedir. O yaradanlarýn en güzelidir."
88- Mezarlýkta namaz kýlmayý hoþ görmezdi. Babil topraklarýndan geçtiðinde (Ad kavminin helak olduðu topraklardýr) o bölgede namaz kýlmaktan alýkoymuþtur. Daha ileri bir noktada namazýný kýlmýþtýr. Helak olan milletlerin yaþadýðý mekanda namaz kýlmamýþtýr.
89- Camiye girdiðinde þöyle dua ederdi: "Allah'ýn adýyla. Allah'ýn peygamberine selam olsun. Allah'ým, günahlarýmý baðýþla. Bana rahmet kapýlarýný açýver."
90- Camiden çýktýðýnda da þöyle dua ederdi: "Allah'ýn adýyla çýktým. Selam Allah'ýn peygamberine olsun. Allah'ým günahlarýmý baðýþla. Bana fazilet kapýný açýver."
91- Binitiyle bir yere gittiðinde sürekli Allah'ý anardý. Tespihi aðzýndan eksik etmezdi.
92- Bir mazereti olduðunda binitinin üzerinde farz namazýný kýlmýþtýr.
Nafile namazýný da binitinin üzerindeyken kýlardý.
93- Çok az olmakla beraber önemli bir olay olduðunda, namazýnda baþýný saða veya sola çevirdiði olmuþtur. Ama namazda göðsünü kýbleden çevirmemiþtir.
94- Kendisi namazdayken birisi selam verdiðinde cevap vermezdi, ama parmaðýyla -namazda olduðunu anlamasý için- iþaret ederdi. (Ebu Davud, 925)
95- Bahçe, bostan gibi yerlerde namaz kýlmayý severdi.
96- Çok sevindiði bir haber aldýðýnda yer müsaitse secde eder ve Allah'a hamd ederdi.
97- Cemaatinde ihtiyar ve hasta ile zayýflar varsa namazý uzatmazdý. Uzun sure okumazdý.
98- Ýnsanlara imamlýk yapacaðý zaman saflarýn arasýndaki boþluklarý doldurmalarýný ister, saflarý düzeltir ve kalplerinizi de saflarýnýz gibi birbirinize baðlý tutun derdi.
ZOR ZAMANLARDAKÝ TAVIRLARI
99- Belanýn bir imtihan olduðunu vurgulardý.
100- Hasta ziyaretlerini son derece önemserdi.
101-
Genellikle hasta olan kiþiyi hastalýðýnýn üçüncü gününde ziyaret ederdi. (Ýbn Mace, hd:1437)
102- Hastaya mutlaka: "Yiyecek bir þey istiyor musun? Ýhtiyacýn var mý? Kendini nasýl hissediyorsun?" diye sorardý.
103- Hastanýn yanýna girdiðinde þöyle buyururdu: "Ýyisin inþallah. Hastalýk senin günahlarýný temizliyor. Sýkýntýn gidecek."
104- Birisi vücudundaki belli bir aðrýyý þikayet ederse, aðrýyan yere sað elini kor ve þöyle dua ederdi: "Ýnsanlarýn Rabbi! Bu sýkýntýyý gider. Þifa ver. Þifa verebilecek olan ancak Sen'sin. Sen þifa verdiðinde iyileþmeyecek hiçbir hastalýk kalmaz."
105- Hasta olana kendisini tedavi etmekte duanýn gücünden yararlanmaya yönlendirirdi.
106- Hasta olan kiþi gayrimüslim de olsa ona uðrar, ihtiyacýný giderir, yardýmcý olur ve bu arada Müslüman olmasýný da ona tavsiye ederdi. (Buhari, hd: 1356)
107- Ölenin gözlerini kapatýrdý. Ölenin baþýnda durur ve dua ederdi.
108- Bazý arkadaþlarýný, tanýdýklarýný öldükten sonra öpmüþtür. Arkadaþlarýnýn ölümüne aðlamýþtýr. Çoðu kez yanaklarýndan gözyaþlarý akmýþtýr.
109- Cenazeyi uzun müddet bekletmeyi hoþ görmezdi.
110-
Bazen öleni görmeden kefenlenmesine müsaade etmezdi.
111-
Cenazenin arkasýndan deðil, önünden yürürdü. (Tirmizi, 1010)
112- Cenazeye katýlýrsa, cenaze mezara konmadan oturmazdý.
113- Herhangi bir cenaze geçiyorsa, oturuyorsa ayaða kalkardý. Bir seferinde Yahudi bir insanýn cenazesi geçtiðinde de ayaða kalkmýþtý. Bazen sebebi sorulduðunda: "Ölüm çetin bir iþtir" buyurmuþtur.
114- Erkek cenaze için namaz kýldýrdýðýnda cenazenin baþ hizasýnda, kadýn cenaze için namaz kýldýrdýðýnda cenazenin ortasýna gelecek tarafta dururdu.
Tabii ki, Peygamberimize ait özellikler bunlarla sýnýrlý deðildir. Eserinde Kasým Tantavi bunu 500 madde halinde sýralýyor. Önemli olan bu özellikleri doðru okumak ve hayata doðru yansýtmak deðil midir?