Kadını kıskıvrak yakalayarak meydana getirdiler. Kadın zina yapmıştı. Taşlanarak öldürülecekti.
Hz. İsa da oradaydı ve hadiseye şahit olmuştu. Kızgınlıkla kadının üzerine yürüyenlere
Hz. İsa şöyle seslendi: "Bu kadını taşlayarak
öldürecekseniz ilk taşı hiç günah işlememiş
olanınız atsın."
Kalabalık durdu. Neticede gün gelecek o kalabalık
Hz. İsa'yı da çarmıha germeye çalışacaktı. Fakat o an
Hz. İsa'nın sözünden etkilendiler. Birbirlerinin yüzüne baktılar. Ve ellerindeki taşları eteklerinden yere döktüler.
Hz. İsa bu duruşuyla kadının yaptığını onaylamıyordu. Fakat ceza vermek için acele eden ve kendini çok iyi zanneden insanları hedef alıyordu. Önce kendinize bakın, sonra yargılayın.
ÖNYARGILIYIZ
Dünya insanları olarak hepimiz önyargılarımızın
mahkûmuyuz. İnsanları nefsimizin darağacına mahkûm ediyoruz. Bir yanlışlığı
bütüne teşmil etme huyundan vazgeçemiyoruz. Dar bir alandan olayları görüyoruz. Peşin hükümlü olan insanla dürüst bir bağ kurmakta zorlanırsınız. Sizin doğrunuz ona yanlış gelir. Kendi yanlışını size doğru gibi aktarır. Önyargı hayatın her alanında etkilidir. Dini inancımız, bu önyargılı düşmanlıktan dolayı az mı zarar gördü? Veya dine ait olduğu varsayılan bir öğeden dolayı dine az mı saldırıldı?
Hükmünü çoktan vermiş bir hâkimi düşünün, sizin böyle bir mahkemede kendinizi savunmanızın hiçbir anlamı yoktur. Siz ne kadar masum olursanız olun, ceza alacaksınız. Zira hüküm doğruluk üzerine değil, peşin fikre göre verilmiştir. Halbuki dinlesek, kulak versek, elimizi vicdanımıza koyarsak oradaki buzlar çözülecektir.
Her sokakta elimizdeki manevi taşlarla dolaşıyoruz. Aslında kendimiz ve kendimize benzemeyen herkese taş atıyoruz. Bakışlarımızla, duruşumuzla ve belki de kalbimizle.
EMPATİ YAPMAK
Empati bir tür muhasebedir. Aynaya bakıp kendinizi, suçladığınız veya yargıladığınız bir insanın yerine koymaktır. Yanlışladığınız kimse belki sizin gibi imkân ve ortama sahip olsaydı iyi biri olurdu. Veya siz, suçladığınız kişinin yerinde olsaydınız belki onun gibi olurdunuz. Yanılırdınız, hata ederdiniz.
Hayatımız kısa. Bir varız bir yokuz. Hiçbirimiz 5-6 önceki dedemizin mezarını bile bilmiyoruz. Hani neredeler? Doğrusu 5-6 dönem sonra bizim için de aynı söz kullanılacak! Öyleyse hayat nimetini iyi kullanmalıyız. Gençliği, imkânı, gücü, kudreti, parayı, mevkiyi, makamı insanların mutluluğu için kullanmalıyız. Aksi halde fırsatı kaçırmış oluruz.
DOYUMSUZ OLMAYALIM
Her şeyden erken bıkıyoruz. Dünyanın en güzel yerinde otursak, en mükemmel imkânlarına sahip olsak sürekli değişiklik peşindeyiz.
"Ayran gönüllü" diyor halkımız sürekli yakınan bu tür insanlara. Aslında bunun ve diğer bütün hastalıklarımızın tedavisi Allah'a teslimiyet, bol bol tövbe, tevazu, alçakgönüllülük ve teslimiyettir.
***
GÖNÜL, ALLAH'I ZİKRETMEKLE YATIŞIR
Kalplerin, beklentilerin, doyumsuzluğun tedavisi Allah'ın kelamından geçer: Bir hadiste "Zikrullah kalplerin şifasıdır" denmiştir.
"Allah'ı anmak elbette en büyük olandır"
(Ankebut/45).
"Ey iman edenler! Allah'ı çok zikredin"
(Ahzab/41).
Namaz, oruç ve benzeri ibadetler için "bol bol yapın" denmemesine karşın, "zikri bol bol yapın" denmesi önemlidir.
Kişi ayakta, otururken, uzanırken, sabah ve akşam
(Nisa/103, İnsan, 25) gönülden, yalvararak, boynu bükük ve ürpererek, hafif sesle
(Araf/205) Allah'a yalvarmalıdır.
Unutmayın, en çok neyi anarsanız onu seviyor olursunuz. Kişi sevdiğini anar.
"Kalpler ancak Allah'ı anarak huzura kavuşur"
(Râd/28).
Öyleyse zikri çoğalt, boş lafı azalt.
***
KISA BİLGİLER
Allah'ın bildirdiği
şeyleri kalple tasdik edip dille ifade etmeye ne denir?
İman denir.
İslam'a inanır gibi
görünüp kalbinden inkâr edene ne denir?
Münafık denir.
İnsanın sağında
ve solunda olup yapılanları kaydeden meleklere ne
denir?
Kiramen kâtibin.
Kuran
ayetleri hangi yıl inmeye
başladı?
Miladi 610 yılında.
emir ve yasaklarını yapmakla
sorumlu olan kişiye ne ad verilir?
Allah'ın
Mükellef (yani sorumlu kişi) denir.
Peygamberimizin vefatından
sonra devlet idaresi görevini alan 4 halifeye ne
denir?
Raşid halifeler (doğru yoldaki liderler) denir.
Kelime-i tevhid nedir?
"La ilahe illallah" kelimesidir. Anlamı "Allah'tan başka ilah yoktur".
Kelime-i şehadet
nedir?
"Eşhedu en la ilahe illallah ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve Resuluhu"dur. Yani "Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur ve yine şehadet ederim ki Hz. Muhammed (SAV) O'nun kulu ve elçisidir".
***
BİR AYET
"Ta ki, boşa geçirdiğim dünyada iyi iş (ve hareketler) yapayım." Hayır! Onun söylediği bu söz (boş) laftan ibarettir. Onların gerisinde ise yeniden dirilecekleri güne kadar (süren) bir berzah vardır.
(Müminun/100)
***
GAYRİMÜSLİM OLAN BİRİNE SADAKA VERİLİR Mİ?
İlk zamanlarda sahabiler (Peygamberimizin arkadaşları), Müslüman olmayan akrabalarına sadaka vermiyorlardı. Peygamberimize "Müslüman olmayan akrabalarımıza sadaka verebilir miyiz?" diye sordular. Yüce Allah bu sorunun cevabını şu ayetle Peygamberimize iletti: "Onları hidayete erdirmek sana ait değildir. Fakat Allah, dilediğini hidayete erdirir. Hayır olarak ne harcarsanız, kendiniz içindir. Zaten siz ancak Allah'ın rızasını kazanmak için harcarsınız. Hayır olarak her ne harcarsanız -hiç hakkınız yenmeden- karşılığı size tastamam ödenir"
(Bakara/272).
İnen bu ayet, gayrimüslimlere sadaka verilebileceğini, hayır yapılabileceğini gösteriyor. Yaptığınız sadaka size eksiksiz verilir. Ayrıca Peygamber (SAV) veya müminler sadece tebliğle yükümlüdür. İnsanları zorla imana sokmaya çalışmazlar. Karşı tarafın hidayete ermemelerinden sorumlu değildirler.
Kur'an-ı
Kerim'de şefaatin olacağına delil var mı?
Kur'an-ı Kerim'de bütün şefaat yetkisinin yüce Allah'a ait olduğu ifade edilmiştir
(Zümer/44). Yine Kur'an-ı Kerim'de birçok ayette şefaat yetkisinin Allah'a ait olmakla beraber yüce Allah'ın bazı seçkinlere şefaat müsaadesi vereceği belirtilmiştir. Ayetlerde ayrıca putların ve Allah'tan gayri tapınılan sahte ilahların şefaat edemeyecekleri de vurgulanmıştır. Şefaatle ilgili bazı ayetler şöyledir:
"Rahman'ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır"
(Meryem/87).
"Allah, onların önlerindekini de arkalarındakini de (yaptıklarını da yapacaklarını da) bilir. Onlar, O'nun razı olduğu kimselerden başkasına şefaat etmezler ve hepsi O'nun korkusuyla titrerler"
(Enbiya/28).
"Allah katında, O'nun izin verdiği kimseden başkasının şefaati yarar sağlamaz. (Şefaat için izin verilip de) kalplerinden korku giderilince birbirlerine, 'Rabbiniz ne söyledi?' diye sorarlar. Onlar da 'Gerçeği' diye cevap verirler. O, yücedir, büyüktür"
(Sebe/23).
"Göklerde nice melekler vardır ki onların şefaatleri, ancak Allah'ın izniyle, dilediği ve hoşnut olduğu kimselere yarar sağlar"
(Necm/26).
"O gün, Rahman'ın izin verdiği ve sözünden razı olduğu kimseden başkasının şefaati fayda vermez"
(Tâ-Hâ/109).
Şefaatle ilgili olarak ayrıca birçok sahih hadis de vardır.