Birbirinizin mahremini arastirmayin

Insanlara karsi önyargili olmak, Islam’in yasakladigi davranislardan biridir. Bu nedenle onlari dinleyip anlayarak hüküm vermek gerekir. Müslüman’a düsen, hatalari ortaya dökmek, giybetle onlari incitmek degil, tersine örtmektir

Bizim dogru bildigimiz yanlislarimizdan biri de insanlarla ilgili degerlendirmelerimizdir. Önyargiliyiz çogu kez. Bir tavrina bakip insanlari kategorize ederiz. Tanimak için firsat vermeyiz. Güvendigimiz birisi "iyidir" derse o bizce de iyidir, "kötüdür" derse o bizce de kötüdür artik. Birini karalamissak, artik o agziyla kus tutsa önemli degildir. Dedikoduya, firsatçilarin degerlendirmelerine kapimizi hep açik tutmusuzdur. Insanlara mesai harcamak yerine, bir tanidigimizin tanikligiyla yetiniriz. Belki de böylece farkinda olmadan, bir yalancinin yalanina ortak oluruz. Birine kötü denmisse, "Ates olmayan yerden duman çikmaz, vardir bir yanlisi" deriz. Bir yanlisi olmussa adamin, "Hay seni sahtekâr" diye damgayi vururuz. Anlamaya çalismayiz. Hele dinlemeye hiç vakit ayirmayiz.
Islam tarihinin en sert insani olarak bilinen ve "Ben kinindan çikmis bir kiliçtim. Hz. Muhammed (SAV) beni kinima soktu" sözüyle de bunu itiraf eden Hz. Ömer'in yanina bir adam geldi ve söyle dedi: "Bir problemim var, çözemedim, bana yardim eder misin."
Hz. Ömer "Anlat" deyince de anlatmaya basladi: "Benim bir kizim vardi. Onu cahiliye döneminde diri diri gömmek için topraga koydum. Sonra da ölmeden çikardim. Daha sonraki yillarda önemli bir yanlislik yapti, zinaya düstü. Yaptigi bu yanlislik onu o kadar sikintiya düsürdü ki, intihar etmeye yeltendi. Damarlarini kesti. Onu zor kurtardik. Kizim bu hadiseden sonra tövbe etti. Iyi bir yönelisle Allah'a yöneldi. Simdi ise kizima bir talip çikti. Onu evlendirecegim. Kizima talip olanlar ise bu olaydan (zinadan) haberdar degiller. Simdi sana soruyorum ey müminlerin emiri! Ben ne yapayim? Damat olacak kisiye, kizimin bu olayini anlatayim mi yoksa susayim mi?"
Kizin babasini büyük bir dikkat ve sabirla dinleyen Hz. Ömer, kizin yaptiklarini desip hiddetlenecegine adama söyle seslendi: "Adam! Allah'in örttügünü, ortaya saçmadigini, sen mi desifre edeceksin? Allah'a yemin ederim ki, böyle bir sey yaparsan, yani kizinin açigini yayarsan seni bu ülkenin insanlarina rezil ederim. Git ve kizini basindan hiçbir olay geçmemis namuslu bir kadin gibi evlendir." (Ibnül Cevzi, Menakibi Ömer, s. 169)
Hz. Ömer'in bu içtihadinda günahlara karsi "settar-örtücü" olan Islam'in derin izleri görülebiliyor. Çünkü yapisi geregi hesap soran, hiddetlenen ve dini koruma noktasinda en toleranssiz olan büyük bir sahsiyeti bu genis yelpazeye çeviren Hz. Muhammed'den (SAV) baskasi degildir. Bu satirlar gayrimesru bir iliskiyi mesru görmek degil, kulu Allah'la muhatap etmeye bir çagridir. Bu teraziyi Hz. Ömer'den daha iyi kuracak insan zor bulunur herhalde.

Yüce Allah, bütün Müslümanlarin günahlarini bagisladigi halde günahlarini ortaliga yayanlari affetmez. Peygamber'imiz günahini açiga vurani ikaz eder ve söyle buyurur:
"Adamin biri gece kötü bir is yapar. Yüce Allah o kisinin suçunu örter. Fakat o kimse sabah olunca rastladigi kisiye 'Ben dün gece söyle söyle günah isledim' der. Allah da geceleyin örttügü bu suçu ortaya saçar. Açiga çikarir. Artik bu gizli günah açikça islenmis hale gelir."
Baskasinin mahrem hayatina girilmemelidir. Aile mahremiyeti korunmalidir. Bu mahremiyete sadakat göstermeyecek kadar ucuzlasmis olanlara imkân verilmemelidir
Hz. Peygamber (SAV), "Baskasinin konustuklarini onlardan habersiz dinlemeyin. Onlarin ayiplarini arastirmayin, gizli hallerini ortaya çikararak onlarin ahlakini zedelemeyin" buyuruyorlar. Hatta çitayi yukari dogru tasiyarak su tehlikeyi isaret ediyor: "Kim bir Müslüman'in ayiplarini arastirirsa Allah da onun ayiplarini arastirir (ortaya çikarir) ve onu herkese rezil eder."
Özel hayatin dokunulmazligi olmalidir. Yasal gereksinim ve insanliga zararli bir unsur içermedikçe kisilerin içyüzü ortaya saçilmamalidir. Seref ve onur korunmalidir.
Hz. Peygamber (SAV), "Kim bir Müslüman'in kusurlarini örterse, Allah da dünya ve ahirette onun kusurlarini örter. Kisi kardesine yardim ettigi müddetçe Allah da o kuluna yardim eder" buyurur.
Peygamberimiz (SAV), "Namus ve iffeti örtün, kim bunu zedelerse Allah da onu zedeler" ikazini yaparak hâlâ bu hastaligini tedavi edemeyenlere karsi ayri bir caydiricilik yöntemini kullanir. Zarar verirsen zarar görürsün. Ama erdemli olan, zarar görürüm korkusuyla degil, insani duygulardan dolayi insanlari hos görüp affetmektir.
Belki en zor günde, mahserde Allah'in huzurunda günahlarimiz birbiri ardinca ortaya döküldügünde yasayacagimiz su manzara bize örnek olur: Kiyamet günü yüce Allah, mümin kulunu hesaba çeker. Onu kendine hiç kimsenin görmeyecegi, duymayacagi sekilde yaklastirir ve "Su günahini hatirliyor musun?" diye sorar. Kul hepsini itiraf eder, her seyin bittigini zanneder. Tam o esnada yüce Allah, "Günahlarini dünyada halktan gizlemistim, simdi de o günahlari bagisliyorum" buyurur.
Evet, günahlari, kaçamaklari itiraf etmek erdem degildir. Allah örttüyse örtelim. Ama bilelim ki bu rahmet, yani yüce Allah'in günahlari örtmesi bize günah isleme hakkini ve hakliligini vermez.

BIR AYET
"HAKSIZLIK yapanlardan yana olmayin. Yoksa size de ates dokunur, Allah'tan baska hiçbir dostunuz bulunmaz. Sonra yardim da göremezsiniz." (Hud, 113)

BIR HADIS
"HZ. Peygamber'e (SAV) bir bedevi Arap gelerek, 'Ya Resulallah! Sizler çocuklari öper misiniz? Biz çocuklarimizi öpmeyiz' dedi. Peygamber (SAV), 'Allah'in kalbinden çikardigi merhameti ben kalbine nasil koyabilirim?' dedi." (Buhari, Edeb)

BIR ESMA
El-Gafur:
Affi ve magfireti bol.

SORU - CEVAP

Adak kurbaninin etini kimler yiyebilir?
Adak kurbaninin etini, kendinden oldugunuz ve sizden olanlarin yemesi dogru degildir. Adakta bulunan kisinin anne-babasi, esi, çocuklari ve torunu adak kurbanini yiyemez. Ama bu kisilerin disinda herkese yedirebilirsiniz. Kardesiniz, halaniz, teyzeniz, amcaniz, dayiniz, komsunuz ve onlarin çocuklari yiyebilirler. Ama örnegin, kardesinize bu kurban etinden verdiniz, kardesiniz de bu etle yemek yaparsa ve siz misafir olarak giderseniz bu eti yemenizde bir sakinca yoktur.

Yüce Allah'a "Tanri" demek dogru mudur?
Allah anlaminda Tanri kelimesini kullanmak çok dogru degildir. Çünkü Allah kelimesinin, yüce Allah'in (CC) kendisi için uygun gördügü özel bir isim oldugunu bilmekteyiz. Bu nedenle Tanri demek dogru degildir. Ama bu ismi kullanan bir kisi için de "Yoldan çikmis, Allah'i inkâr ediyor" gibi ifadeler de merami anlatma noktasinda yanlistir. Çünkü kisi alismis ve yillardir böyle kullanmis olabilir. Onu kinamak yerine "Tanri kelimesini kullanmak yerine Allah kelimesini kullanmak daha dogrudur" diye söylemek lazim. Eski metinlerde, eski Türklerde Tanri sözcügünün kullanilmasi, bizim için bir anlam ifade etmez. Önemli olan yüce Allah'in kendini nasil isimlendirdigidir.

Peygamber'imizin son üç vasiyetinden bahsediliyor. Bunlar nelerdir?
Hz. Peygamber (SAV) vefat etmeden evvel üç konuyu müminlere hatirlatmis ve o konularda hassas olunmasini emretmistir. Onlar da su konulardir: Namaza devam ediniz; kadin haklarina saygili olup kadinlara eziyet etmeyiniz; zayif, mazlum, hizmetkâr ve magdurlarin haklarini koruyunuz